Anijs (Pimpinella anisum) is een plant waarvan we vooral het zaad gebruiken om anijsthee of anijsmelk te maken. Steranijs heeft een vergelijkbare smaak als anijs, maar behoort tot een andere familie. Anijszaden bevatten veel minderalen zoals ijzer, koper, mangaan, calcium, fosfor, zink, magnesium en kalium. In 100 gram zit maar liefst 462 % van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid ijzer. Anijszaad heeft een licht zoete, sterk aromatische smaak die aan drop doet denken. Het is een belangrijk ingrediënt in een aantal bekende alcoholische dranken zoals Pastis uit Frankrijk, Ouzo uit Griekenland en Raki uit Turkije. Anijs wordt ook gebruikt in de kruidenlikeur van ‘t Kruidenwinkeltje en in snoepjes als ‘zwarte muizen’ en ‘les Anis de Flavigny’. In de keuken brengen we speculaas, taai brood en gebak met anijszaad op smaak. Het fijne aroma komt ook tot zijn recht in vis-en vleesgerechten, stoofpotjes en groentenschotels.
Anijszaad werd 7000 jaar geleden al vermeld bij de Soemeriërs, een volk dat leefde van de landbouw en de handel tussen de Tigris en de Eufraat. In Egypte werd anijs 4000 jaar geleden voor het eerst gecultiveerd. De plant groeide er ook in het wild. Vandaag vinden we de anijsplant vooral terug in Zuid-Europa, het nabije Oosten en Indië waar hij bijna uitsluitend wordt verbouwd. Bij de oogst trekt men de hele plant uit de grond.
De oude Egyptenaren gebruikten anijszaad als middel om de spijsvertering te bevorderen, als diureticum of plantaardige plaspil en om tandpijn en andere pijnen mee te bestrijden. Bij de oude Romeinen werd anijs beschreven als medicijn tegen slapeloosheid, voor een frisse adem en om beten van de aspisadder te behandelen. Dioscorides, de chirurg in het leger van keizer Nero, beval warme baden met anijs aan om de bronchiën en de luchtwegen te openen. In Europa, het Midden-Oosten en in Indiase culturen wordt anijszaad gekauwd na maaltijden om de vertering te vergemakkelijken en om de adem te verfrissen. In India zit anijs tegenwoordig in de natuurlijke mondwaters.
Anijsthee is bekend als gasdrijvend en zogvormend middel door de aanwezigheid van plantaardige oestrogenen, die bijdragen tot een evenwichtige hormoonbalans. Mooi is het traditioneel gebruik na de bevalling om de borstvoeding op gang te brengen door het drinken van de thee waarbij het zogend baby’tje terzelfdertijd van zijn darmkrampjes verlost wordt. Verder zou anijs ook de bevalling gemakkelijker laten verlopen en zou hij prima werk leveren bij menstruatiekrampen of het uitblijven van de menstruatie. Tijdens de menopauze is anijs ook uitermate geschikt tegen opvliegers, stemmingswisselingen, vaginale droogte en nachtzweten.
Anijs is goet om de rauwigheydt van de maghe te verteeren ende alle rommelinghen des buycks te verjaghen. Rembert Dodoens (1517-1585)
Anijszaad is ook een licht afrodisiacum (lustopwekkend middel). Dit komt omdat het verbonden is met de Griekse god Dionysos die de mannelijke potentie vertegenwoordigt alsook de lust in het leven. De oude Romeinen voegden anijs toe aan bruidstaarten om de pasgehuwde koppels een handje te helpen in de slaapkamer.
Het anijszaad heeft de kracht om mensen weer nieuw leven en energie in te blazen en zo de jonge geest sterk en scherp te houden. Het maakt het leven zoveel mooier en de wereld zoveel groter.
Bestel een zakje anijszaad om de geneugten ervan te ondervinden. Je zal het je niet beklagen.
